Herbata - dla M.

Zgorzkniała i oziębła, bo taką się stała

Gdy się o niej zapomniało i zbyt długo leżała

sama

A tak znana! 

I przeważnie lubiana

mniej lub bardziej lecz zawsze

koneserów miała

od Polski aż po Anglię

Wszystkie świata strony

Jednak znalazł się i taki

ciut popierdolony

Bystry, refleksyjny choć też gburowaty

Co z lekkością stwierdził

- Nie lubię herbaty.

What is dead may never die

Na całej ulicy prąd wyłączyli

Magdusię zaskoczyli

Niemili

By po ciemku, po omacku, musiała

ten makaron i tak sama

gotować 

I szpinakiem się zajmować

A to światło, zgaszone bez kontekstu

do niczego nie czyni pretekstu

Gdy w kuchni w osób nieparę

Przebywa się jak za karę

Chwila minęła 

Znów lampa błysnęła

awaria niewykorzystana

Przyzwoitą pozostała